Zombie geluk

De waarde van ons ik

Behoeften zijn een gevolg van wat we waarderen, van de betekenis die we ervaren. Met ons gedrag proberen we in die behoeften te voorzien en onze emoties laten ons weten in hoeverre die behoeften vervuld zijn.

Van veel van die waarden zijn we ons echter niet bewust. En de vervulling van de behoeften die door die waarden ontstaan, resulteert daarom in positieve emoties (‘zombie geluk’) zonder dat we precies weten welke waarde die behoefte veroorzaakt en waardoor we die waarde zo ervaren. En door het nastreven van de behoefte aan die aangeleerde onbewuste waarden, leven we een leven wat we eigenlijk niet echt intrinsiek waarderen.

Dit ‘zombie geluk’ duurt daarom nooit lang. Maar omdat we niet beseffen dat we die aangeleerde waarden eigenlijk niet echt waarderen, blijven we in die waarden geloven en gaan we automatisch weer op zoek naar vervulling van onze behoefte daaraan, naar nieuw ‘zombie geluk’. Zo zijn we continue bezig met het vervullen van onbewuste waarden en behoeften, en staan we niet open om bewust te ervaren wat we wel intrinsiek waardevol vinden. Zonder dat we het merken vervreemden we zo langzaam van onszelf.

De basiswaarde die vaak onbewust ons gedrag en onze emoties veroorzaakt, is de waarde die we hechten aan ons ik, ons ego. Omdat we ons met dat ego identificeren, en omdat dat ego bestaat uit continu veranderende ervaringen en percepties die we niet kunnen controleren, maken we ons constant zorgen en voert ons ego voortdurend een felle strijd om erkend en gewaardeerd te worden. Zonder dat we ons daar van bewust zijn, en zonder dat we ons beseffen waarom en wat we daarvan vinden.

We gaan onbewust een groot deel van onze tijd op in die strijd en die zorgen waardoor we niet in staat zijn en niet de vrijheid voelen om bewust te ervaren wat we wél waardevol vinden.